489 euro voor Muse en 999 euro voor Adele. Dat waren de maximumprijzen die gisterenavond golden op doorverkoopsite Seatwave voor de felbegeerde concerttickets. Vicepremier Kris Peeters wil de strijd aanbinden met woekerprijzen, maar dat wordt niet evident. (10 december '15)
De concerten van Muse in Paleis 12 (in maart) en van Adele in het Sportpaleis (in juni) waren in een oogwenk uitverkocht toen organisatoren Live Nation en Gracia Live de tickets beschikbaar maakten. Toch waren gisterenavond op doorverkoopsite Seatwave nog 451 en 123 tickets beschikbaar, tegen prijzen die voor Muse varieerden van 89 tot 489 euro en van 279 tot 999 euro voor Adele. En dat terwijl de originele tickets maximaal 74 en 121 euro kostten. Welkom in de absurde wereld van de woekertickets.
In België bestaat al sinds 2013 een wet die de doorverkoop van tickets aan een meerprijs verbiedt. Wie daarop een inbreuk pleegt, riskeert boetes tot 60.000 euro en een gevangenisstraf van één maand. Toch kunnen sites als Seatwave of Giggo zich ongestraft specialiseren in het aanbieden van doorverkochte concerttickets. Het zijn namelijk Nederlandse bedrijven, en bij onze noorderburen bestaat dergelijke wetgeving niet. Op de doorverkoop boeken ze bovendien een niet onaardige commissie van gemiddeld 10 procent. Minister van Consumentenzaken Kris Peeters (CD&V) wil nu met zijn Nederlandse collega’s bespreken hoe woekerpraktijken aan banden gelegd kunnen worden, en hoe ook andere Europese landen kunnen evolueren naar een ‘gelijkaardige, strenge wetgeving, zoals in België, Denemarken, Frankrijk, Noorwegen en Polen’.
Graantje meepikken
Maar zelfs met een Europese regeling wordt het moeilijk om de woekerverkoop te bestrijden, zegt Didier Decaestecker van Ticketmaster, dat de verkoop voor Muse organiseerde. ‘Herverkoop en woekerprijzen zijn van alle tijden. Het is een kwestie van overweldigende vraag en beperkt aanbod: voor Muse toonden 150.000 mensen interesse in 50.000 tickets. Wij zijn ook verontwaardigd door die woekerprijzen, want wij maken doorgaans maar 5 procent winst op de verkoop, terwijl doorverkopers grotere marges boeken.’
Het moet al helemaal vreemd zijn als dat ook nog eens door je eigen bedrijf georganiseerd wordt. Seatwave is immers al een jaar in handen van Live Nation, het moederbedrijf van … Ticketmaster. En dat terwijl Live Nation ooit een van de grote pleitbezorgers was van de doorverkoopwet. Decaestecker wuift het weg. ‘Er zijn honderden bedrijven die aan ticket-herverkoop doen. Een daarvan is onlangs opgekocht geweest door Live Nation. Maar Ticketmaster staat los van Seatwave. Bekijk het zo: Spar en Colruyt zitten in dezelfde moedergroep. Maar als je in de Spar een rotte banaan koopt, ga je toch ook niet je geld terugvragen bij Colruyt?’
Volgens Decaestecker stapte Live Nation in de herverkoop omdat ze merkten dat het marktaandeel groeide. ‘In het Verenigd Koninkrijk gaat er zelfs al meer geld in om dan in de primaire verkoop. Als ik moet kiezen tussen een herverkopende concurrent en ons moederbedrijf dat een graantje meepikt, kies ik dat laatste. Maar voor de duidelijkheid: amper 5 procent van de tickets wordt doorverkocht. En bovendien wordt de prijszetting niet door Seatwave bepaald. De woekerwinsten zijn niet voor de bedrijven, maar voor de verkopers.’ Betekent het dat Decaestecker enthousiast is over het voorstel van Peeters? ‘Het lijkt me erg moeilijk. Zo lang er mensen zijn die bereid zijn om 100 euro meer te betalen voor een ticket, zullen er zijn die het aanbieden. En zo lang die markt er is, zal een bedrijf als het onze daarin moeten meestappen.’
Met andere woorden: if you can’t beat them, join them. Dan lijkt het vreemd dat de gebruiksvoorwaarden van Ticketmaster stipuleren dat ‘concerttickets niet privaat verkocht mogen worden tegen een hogere prijs’, en dat ‘Ticketmaster het recht heeft om toegang te weigeren.’ Maar in de praktijk gebeurt dat niet, zegt Decaestecker. ‘Het is bijna onmogelijk te controleren. We zeggen dat vooral om mensen te ontmoedigen. En bovendien: de mensen die zo opdagen, zijn eigenlijk al slachtoffers. Is het dan nog verstandig om hen de toegang te ontzeggen?’
Identiteitscontroles
Toch is dat de aanpak waar Gracia Live, dat het optreden van Adele organiseert, voor zal kiezen. Ook dancefestival Tomorrowland, traditioneel een geliefd doelwit voor doorverkopers, hanteert die strategie, zegt Debby Wilmsen. ‘Wie een ticket koopt, doorloopt een rigoureus registratieproces waarbij elk ticket gepersonaliseerd wordt. Als we dan bij identiteitscontroles merken dat er iets niet klopt, kunnen we zelfs mensen van het terrein zetten.’
Tomorrowland jaagt ook op doorverkopers. ‘Als we een verkoper kunnen opsporen, blokkeren we zijn ticket en komt hij op een zwarte lijst. Zonder discussie, want ons verkoopsreglement is duidelijk.’ Een fikse investering, geeft Wilmsen aan. ‘Maar onze bezoekers hechten er belang aan. Elke organisator moet voor zichzelf uitmaken of het een prioriteit is.’
